جزئیات وبلاگ

image

آبله میمون آیا باید نگران باشیم ؟

در چند روز اخیر گزارش های زیادی از شیوع بیماری آبله میمون در اروپا شنیدیم ، دیروز سازمان بهداشت جهانی خواستار نشست اضطراری شد بر این اساس لازم دانستیم در مورد این بیماری اطلاعات اولیه را  اشتراک گذاری کنیم

آبله میمون اولین بار در سال 1958 کشف شد. اولین مورد انسانی آبله میمون در سال 1970 در جمهوری دموکراتیک کنگو در طی یک دوره ثبت شد. از آن زمان آبله میمون در سایر کشورهای آفریقای مرکزی و غربی در انسان گزارش شده است. آبله میمون یک بیماری مشترک بین انسان و دام است که توسط ویروس آبله میمون ایجاد میشود ، این ویروس جدید نیست اما اخیرا تعداد موارد ابتلا به آن افزایش داشته است

این ویروس دارای دو زیر گروه اصلی است
Cango basin دارای مرگ و میر 10 درصدی
West african دارای مرگ و میر 1 درصدی
 البته هنوز مشخص نیست عامل ابتلا در کشورها کدام گروه است

در انسان علائم آبله میمون مشابه اما خفیف تر از علائم آبله است. آبله میمون با تب، سردرد، دردهای عضلانی و خستگی شروع می شود. تفاوت اصلی بین علائم آبله و آبله میمون در این است که آبله میمون باعث تورم غدد لنفاوی (لنفادنوپاتی) می شود در حالی که آبله اینطور نیست. دوره کمون (زمان از عفونت تا علائم) برای آبله میمون معمولاً 7 تا 14 روز است اما می تواند بین 5 تا 21 روز باشد

بیماری با موارد زیر شروع می شود:

تب ، سردرد ، دردهای عضلانی ،كمر درد ،تورم غدد لنفاوی ، لرز، فرسودگی
در عرض 1 تا 3 روز (گاهی اوقات طولانی تر) پس از ظهور تب، بیمار دچار بثورات می شود که اغلب روی صورت شروع می شود و سپس به سایر قسمت های بدن گسترش می یابد.
مشکلات پوستی معمولا 95% روی صورت ،75% کف دست و پا و 30% موارد بر دستگاه تناسلی تاثیر می گذارد

زمان ابتلا به عفونت تا شروع علائم بیماری معمولا 6 الی 13 روز است و گاهی تا 21 روز هم طول میکشد
برای تشخیص بیماری نیاز به تست PCR است

انتقال ویروس آبله میمون زمانی اتفاق می افتد که فرد از طریق حیوان، انسان یا مواد آلوده به ویروس با ویروس تماس پیدا کند. ویروس از طریق زخم پوستی  ، دستگاه تنفسی یا غشاهای مخاطی (چشم، بینی یا دهان) وارد بدن می شود ، استفاده از وسایل مشترک آلوده ( لباس ، پتو ، بالش و ... )
تماس جنسی ( بخصوص در مردانی که با هم جنس ارتباط دارند )


برای جلوگیری از ابتلا به ویروس آبله میمون اقدامات متعددی وجود دارد:
    از تماس با حیواناتی که می‌توانند حامل ویروس باشند  خودداری کنید.
      پس از تماس با حیوانات یا انسان های آلوده، بهداشت دست را به خوبی رعایت کنید. به عنوان مثال، شستن دست ها با آب و صابون یا استفاده از ضدعفونی کننده دست مبتنی بر الکل.
    هنگام مراقبت از بیماران از تجهیزات حفاظت فردی (PPE) استفاده کنید.
همچنین واکسن واکسینیا که در برنامه ریشه کنی آبله استفاده شد در برابر آبله میمون نیز محافظت میکند

آبله میمون خفیف تر از آبله است و اکثر افراد آلوده ظرف چند هفته بهبود پیدا میکنند در موارد نادر منجر به مرگ میشود
در حال حاضر جای نگرانی نیست اگر تغییرات در ابتلا رخ داد اطلاع رسانی میکنیم